نکته چهارم: ارزش پاسخگویی به شبهات از دیدگاه أئمه (علیهم السلام)

در این مورد هم روایات متعددی داریم. مثلا امام حسین (علیه السلام) می‌فرماید:

فضل کافل یتیم آل محمد المنقطع عن موالیه الناشب فی رتبة الجهل یخرجه من جهله و یوضح له ما اشتبه علیه على فضل کافل یتیم یطعمه و یسقیه، کفضل الشمس على السها.

کسی که یتیم آل محمد را از شبهات رهایی دهد و او را از جهالت خارج کند، ارزشش بالاتر است از کسی که یتیم‌ها را آب و غذا می‌دهد و همانند برتری خورشید بر ستارگان کم‌نور است.

الإحتجاج للشیخ الطبرسی، ج1، ص7

مشهورترین روایت، روایت امام صادق (علیه السلام) است که می‌فرماید:

علماء شیعتنا مرابطون فی الثغر الذی یلی إبلیس و عفاریته، یمنعونهم عن الخروج على ضعفاء شیعتنا و عن أن یتسلط علیهم إبلیس و شیعته و النواصب، ألا فمن انتصب لذلک من شیعتنا کان أفضل ممن جاهد الروم و الترک و الخزر ألف ألف مرة، لأنه یدفع عن أدیان محبینا و ذلک یدفع عن أبدانهم.

علماء شیعیان ما، مرزبانانی هستند که از حدود عقائد اسلامی و شیعی، پاسداری می‌کنند. ... ، کسی که متصدی پاسخگویی به شبهات ابلیس و عفریت‌ها باشد، ارزشش یک میلیون برابر بیشتر از رزمنده‌ای است که در میدان حق علیه باطل تلاش می‌کند. زیرا علماء از ادیان محبین ما دفاع می‌کنند و آن سربازان از بدن‌های آنها.

الإحتجاج للشیخ الطبرسی، ج1، ص8

امام عسگری (علیه السلام) وقتی می‌شنود اسحاق کندی ـ فیلسوف عراقی ـ نسبت به قرآن، شبهاتی دارد، به افرادی که با او مرتبط هستند، می‌فرماید:

أما فیکم رجل رشید یردع استأذکم الکندی عما أخذ فیه من تشاغله القرآن؟

آیا در میان شما، جوان رشیدی نیست تا این شبهات استادتان را نسبت به قرآن جواب بدهد؟

بحار الأنوار للعلامة المجلسی، ج10، ص392

چه جمله تندی؟! اگر با این هجمه‌های شدید، آقا امام زمان (علیه السلام) این‌گونه به ما خطاب کند، چه جوابی داریم؟

ادامه دارد....